Cellulite

Fibroskleroza, mikrolipodystrofia tkanki łącznej, obrzękowo-fibrosklerotyczna patologia tkanki podskórnej.
Potocznie – skórka pomarańczowa.

    Według definicji to: powszechnie występujący defekt kosmetyczny, polegający na specyficznym pofałdowaniu skóry na udach i pośladkach, rzadziej na rękach.

Podstawową przyczyną powstawania cellulitu jest przewaga działania estrogenów  nad progesteronem, tzw. hiperestrogenizm. Sytuacja taka ma miejsce w okresie dojrzewania, podczas ciąży, przy zażywaniu leków antykoncepcyjnych oraz podczas stosowania hormonalnej terapii zastępczej. Dodatkowo wpływ mają uwarunkowania genetyczne, budowa ciała, niewłaściwy sposób odżywiania (w tym również żywność modyfikowana genetycznie!), nadużywanie kawy i tytoniu, siedzący tryb życia, noszenie za ciasnych ubrań i niewłaściwego obuwia, a nawet płaskostopie. Zdarza się, że cellulite jest wynikiem zaburzeń w pracy gruczołów wewnętrznych, dlatego przed rozpoczęciem kuracji leczniczych zaleca się przeprowadzenie podstawowych badań.
Cellulite można zaobserwować u około 80-95% kobiet po okresie dojrzewania. Często towarzyszy otyłości, ale występuje także u osób szczupłych. Wbrew niektórym obiegowym opiniom dotyka również mężczyzn, choć w dużo mniejszym stopniu.

Rozróżnia się dwa rodzaje cellulitu:

- wodną (twardą)
- tłuszczową (miękką).

Rodzaj zależy od podłoża – cellulit wodny jest zbity, ściśle przylega do mięśni, tłuszczowy jest luźny, może zajmować duże powierzchnie i sprawia wrażenie, jakby znajdował się pomiędzy skórą a mięśniami.

Inna formą klasyfikowania cellulitu jest podział na fazy:

1 faza – naczynia włosowate tracą prawidłową przepuszczalność, co powoduje obrzęk tkanki tłuszczowej i ograniczenie przepływu limfy.
2 faza – gromadzenie się komórek tłuszczowych i wzrost włókien kolagenowych, co powoduje krzepnięcie krwi
3 faza - kumulowanie się komórek tłuszczowych w grudki do 1mm
4 faza - kumulowanie się komórek tłuszczowych w grudki do 2 mm

Cellulite - leczenie  

Drukuj